بخوانید چند مینیمال از من. درست مثل بیمارے نادرے که. یک نفر به آن مبتلا مے شود. پیدا کردن کسے مثل من. که تو را فراتر از مرز دیوانگی دوست بدارد. دیگر برایت تکرار نخواهد شد. در زندگے تو اتفاق افتادم.

مدت هاست که از این فضا به فضا های مجازی دیگه ای مثل وایبر و واتس اپ و. نقل مکان کردیم وشاید بشه گفت الانم کمترین امید رو واسه خونده شدن دارم. چه احساس غریب و عجیبی دارم. توی دنیای شلوغ و پر همهمه که باید به دوستات بگی من رو لایک کن یا برام کامنت بذارین که فک نکنم این غریبی واقعیه. نمیدونم چه طور شد که گفتم بیام اینجا بنویسم. شاید واسه این خاطربود که حس میکنم هیچ کس به اینجاسرنمیزنه ومن نیاز نیس اینجا تظاهر به خوب بودن بکنم.

اين که اين همه خسته. اين که اين همه تن فروش. اين که اين همه نااميد. قرار ما نبود! از 8 مهر1391 دست نوشته شخصي اند! عاجزانه خواهش ميكنم در صورت استفاده از نوشته ها. حق كپي رايت رعايت بشه و با ذكر منبع انتشار داده بشه. رمز به هم لینکی هام داده میشه! به اسم وب لینک کنید! نمیرسم به همه اپ کردنمو خبر بدمم! پستهای رمزدار ظرف چند روز موقت ثبت میشن یا رمزشون عوض میشه. جك و اس ام اس. گاهي دلم براي خودم تنگ ميشود.

کلنل اثر محمود دولت آبادی. یکی از دو کتابی که اگه نمی خواندمش و می مردم زندگی ام پشیزی نمی ارزید. خیلی بد آدم کتاب ممنوعه بخونه کتابی که هیچ وقت مجوز نمی گیره. پر از حرف هایی که نسل سوم و بعد از اون هیچی ازش نمی دونن. مگر به لطف قلم عباس معروفی و همین دولت آبادی بزرگ. هیچی توش نیست که قابل گفتن باشه همه چیز همونطور که نباید باشه است. همونطور که کاش نبود اما هست یا شد. هم در فقط رو یه پاشنه چرخید و مرغ یه پا داشت. اصلا همه ضرب المثل ها یه هو چپه شد .

حس و حال این روزهای من. و اين سردرد هاي لعنتي.

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم. مدتی هست که از چشم خدا افتادم. عاشقی هم بهانه ای شده است که حواسم به این و آن باشد. پشت هر عابری که میگذرد اشک چشمان من روان باشد. دستو پا میزنم درون خیال که مبادا نبینمت هر دم. متکی میشوم به عکس تو جای خالی و گریه ای نم نم. دیگر این غروب غمگین را با تخیل نمیتوان سرکرد. خسته تر میشوم ازاین دوری این قدم های رفته را برگرد. نگو عاشق نبودی و رفتی. دست از این غرور خود بردار. عشق من تا دم دلت آمد تو فقط یک قدم جلو بگذار.